حالا باید بر یک نقطه اتکا کنیم.حال و روز اوضاع سیاسی ما هم محصول هندوانه ای است که زیر بغل این نکته اتکا گذاشته اند در حالی که غافل از گرداننده ی پرگارند و لذا او را رهبر معنوی جریانی خاص نامیدند تا مهره ها را هدایت کند، اما همه می دانیم که این اسم پر نقش و لعابی که این روزها در روزنامه هایشان به چشم می خورد همان عالیجناب سرخپوشی است روزی او را سی امین کاندید برای ورود به مجلس هم قرارش نداند و امروز نیازمند نامی هستند که از او برجای مانده است، او که روزی روزگار پا به رکاب امام امت می ایستاد، در جلسات کنار او می نشست و امام برای او چه القابی که نشمرد و  امروز به خاطر آن نام و رنگی که از خود داشته است، عده ی بسیاری را بر گرد خود جمع کرده
است و مشق سیاست می دهد.
اما از سویی دیگر عده ای هم هستند که نام خود را به نام خمینی و نان خود را به نام خدا گره زده اند و دنبال این هستند که از نام دین دنیای خویش را آباد کنند و از نام خمینی فرزندان خویش را ارث خور این انقلاب نگاه دارند. که چه بسیار بد وارثانی هستند.شک و تردیدی نداریم که اگر اعتقادی از سر ایمان در دل هایشان جاری بود بایستی به وصیت های امام اجرا کنند و خداوند بیامرزد فرزند خلف سید روح خدا را که همواره تا زمان حیات خویش اجازه نمی داد، فرزندان جز از این مسیر تبعیت کنند. امام به فرزندش فرمود: پسرم، حسین خمینی! جوانی برای همه خطرهایی دارد که پس از گذشت ایام انسان متوجه می‌شود. من میل دارم کسانی که به من مربوط هستند در این کورانهای سیاسی وارد نشوند. من امید دارم که شما مجاهدت در تحصیل علوم اسلامی، با تعهد به اخلاق اسلامی و مهار کردن نفس اماره بالسوء، برای آتیه مورد استفاده واقع شوی. من علاوه بر نصیحت پدری پیر به شما امر شرعی می‌کنم که در این بازیهای سیاسی وارد نشوی و واجب شرعی است که از این برخوردها احتراز کنی. من به شما امر می‌کنم که به حوزه علمیه قم برگرد و با کوشش به تحصیل علوم اسلامی- انسانی بپرداز. از خداوند تعالی توفیق شما و همه محصلین را خواستارم. امام خمینی (ره)؛ 24 اردیبهشت 1360حال باید به این تکه های مداد چسبیده به پرگار فهماند که مراقب باش که نقطه ی اتکا را در کجا
قرار داده اند و از سویی حواس خویش را نگاه دار که چه کسی در حال گرداندن این پرگار است که هر کسی که سفارشی نمود و لقبی بر ما فزود، باید به دنبال این بود که آیا این صفاتی که بر ما حواله می گردد صحیح است و از سوی دیگر به نقطه اتکا فهماند که امروز تو همان عالیجناب خواهی بود و چون خر عده ای از پل گذشت تو را پی خواهند نمود.و لذا آن که نام علامه بر گرد خویش می دارد باید یارای حمل این نام را بر گرده ی خویش داشته باشد و لذا

هر آن کس گفت که درویشم مپندارش به درویشی                به بوق و خرقه و کشکول صاحب دم نمیگردد

بود درویش ان شخصی که در این عالم فانی                         برای سیم و زر در نزد شاهان خم نمیگردد

علی فراهانی(هویدا)