- ۰ نظر
- ۳۰ آذر ۹۴ ، ۲۱:۴۵
مقامات سیاسی و رهبران دنیا از نامهنگاری بهعنوان شیوهای برای رساندن پیام خود به مردم استفاده میکنند. حتی بعضاً نامههایشان نیز خطاب به مردمان کشورهای دیگر است. اما این نامهها معمولا از موضع «بوروکراتیک» نوشته شده است. برای مثال، از موضع یک رئیسجمهور، نخستوزیر، وزیر امور خارجه و ... منظور از موضع بوروکراتیک این است که آن مقام سیاسی از جایگاه اداری و دولتی، دست به نگارش نامه میزند. همین امر موجب بروز مخاطرات و نقصهایی میشود. برای مثال، یکی از مهمترین ویژگیهای بوروکراتیزه کردن پیامهای اجتماعی-فرهنگی، بهوجود آمدن «مرزهای فکری» است که سبب میشود مخاطب، خود را آنسوی سرزمین فکری نویسنده بپندارد و در نتیجه ارتباط روحی و فکری با آن برقرار نکند. بنابراین کمترین نتیجهی این «بوروکراتیزهسازی» این است که سبب ایجاد شدن مرز بین مخاطبان و نویسندهی نامه میشود.۱
آذرماه سال ۱۳۶۸، «غلامرضا قدسی مشهدی»، با دستانی پر از غزل و کولهباری از شعر متعهد و برگرفته از روحیهی حقطلبی و انقلابی، چهره بر خاکی متبرک گذاشت و تا قیامت به پابوسی امام هشتم رفت. یادداشت زیر یادبود این شاعر معاصر خراسانی است در سالگرد درگذشت او و انتشار پیام تسلیت رهبر انقلاب.
به مناسبت فرارسیدن ایام سالروز شهادت حضرت امام حسن عسکری علیهالسلام، پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR بخشی از بیانات حضرت آیتالله خامنهای را پیرامون آن امام بزرگوار منتشر میکند.
اعتراف مخالفان به فضل و شجاعت و استقامت امام حسن عسکری(علیهالسلام)
امامی که موافقان، شیعیان، مخالفان، غیر معتقدان، همه، شهادت دادند و اعتراف کردند به فضل او، به علم او، به تقوای او، به طهارت او، به عصمت او، به شجاعت او در مقابل دشمنان، به صبر و استقامت او در برابر سختیها، این انسان بزرگ، این شخصیت باشکوه، وقتی به شهادت رسید، فقط بیست و هشت سال داشت. در تاریخ پرافتخار شیعه، این نمونهها را کم نداریم. پدر امام زمان عزیز ما با آن همه فضیلت، با آن همه مقامات، با آن همه کرامات، وقتی با سم و جنایت دشمنان از دنیا رفت، فقط بیست و هشت سال داشت؛ این میشود الگو؛ جوان احساس میکند یک نمونهی عالی در مقابل چشم دارد. آن امام بزرگوار، جوادالائمه (علیهالسّلام) است که در بیست و پنج سالگی شهید شده است؛ این امام عسگری (علیه الصّلاة و السّلام) است که در بیست و هشت سالگی به شهادت رسیده است؛ و این همه فضیلت، این همه مکرمت، این همه عظمت، که نه فقط ما به آنها قائلیم و مترنّمیم، بلکه دشمنانشان، مخالفانشان، کسانی که اعتقاد به امامت آنها نداشتند، همه اعتراف کردند. ۱۳۹۰/۱۲/۱۰
بخشی از سخنان حضرت آیتالله خامنهای که در این کلیپ صوتی میشنوید:
این روزها متعلق به امام عسگری (سلاماللّه علیه) است، که میتواند الگوی همهی مؤمنان، بخصوص جوانان باشد. این امامی که موافقان، شیعیان، مخالفان، غیر معتقدان، همه، شهادت دادند و اعتراف کردند به فضل او، به علم او، به تقوای او، به طهارت او، به عصمت او، به شجاعت او در مقابل دشمنان، به صبر و استقامت او در برابر سختیها،
بنابر روایات و اسناد تاریخی در منابع شیعه و اهل سنت، حضرت محسن (ع) از فرزندان حضرت امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) بوده و «عمر» یا «قنفذ»، حضرت فاطمه (س) را میان فشار در و دیوار قرار داده و شدّت این کار به حدّى بود که پهلوى آن بانو شکست و بچّه داخل شکم (حضرت محسن) سقط شد.
حضرت آیتالله خامنهای در دیدار اخیر با دانشآموزان و دانشجویان با اشاره به حادثهی تاریخی کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، این تجربه را مبنای استدلال خود قرار داده و فرمودند: «این تجربه را هرگز نباید فراموش کرد؛ بله، از سال ۳۲ تا حالا شصت سال میگذرد. اوّلاً در خلال این شصت سال این قبیل حوادث تکرار شده است، ثانیاً حادثهی تاریخی وقتی حامل درس است، گذشت زمان تأثیری ندارد و باید از آن درس گرفت.» اما توصیه به «مطالعهی تاریخ» و «عبرت گرفتن از حوادث تاریخی» یکی از پرکاربردترین توصیههای رهبر انقلاب در دیدارهای عمومی میباشد. در یادداشت زیر جایگاه «تاریخ» و بهرهبرداری از آن در اندیشهی حضرت آیتالله خامنهای بررسی شده است.
نام:صابر
نام خانوادگی:جوکار
تاریخ تولد:1372
روستای قلعه نو
در خانواده ای مذهبی به دنیا آمدم تحصیلات ابتدایی را در مدرسه شهید مستخدم گذراندم و برای ادامه تحصیل در مقطع راهنمایی در آموزشگاه شهید عاشوری روستای خود ثبت نام شدم و از آن جهت که علاقه شدیدی به علوم دینی داشتم پس از پایان دوره راهنمایی وبا راهنمایی اساتید و طلاب حوزه علمیه تصمیم بر آموزش علوم حوزوی داشته ودر سال 1387 افتخار سربازی امام زمان عجل الله تعالی نصیب حقیر شده و در حال حاضر در حوزه مبارکه مولی الموحدین علیه السلام (نخبگان فارس) شیراز در پایه دهم مشغول به تحصیل میباشم و در همین حوزه مبارکه و حوزه علمیه مرکزی در پایه 4و6 توفیق تدریس دارم.
و از خداوند متعال آرزوی موفقیت روز افزون ،برای جوانان و مسولین زحمتکش منطقه فرهنگی فورگ دارم.
گزارشی از نقش حضرت آیتالله خامنهای در تحصن بیمارستان امام رضا علیهالسلام در مشهد در آذر و دی ۱۳۵۷
روزهای تابستان داغ ایرانشهر رو به پایان بود و آیتالله خامنهای پس از اتمام دوران تبعید باروبنه را جمع کردند تا دوباره به شهر مادری مشهد برگردند. ماه محرم هرسال برای نهضت اسلامی فرصت مناسبی برای نشر تبیین و ترویج ابعاد ظلمستیزانهی قیام امام حسین علیهالسلام بود. دوماه تا شروع ماه محرم باقی مانده بود و این فرصت مغتنمی بود تا ایشان دوباره به جمع دوستان و یارانش در مشهد بپیوندد و با هم برای استفاده از فرصت ماه محرم و پرشورتر شدن مبارزه با رژیم برنامهریزی کنند. این در حالی بود که با شهادت حاج آقا مصطفی خمینی در ۱ آبان ۵۶ سرعت و شدت مبارزات مردم و نهضت مبارزه با رژیم شاه تندتر شده بود و خبر از محرمی متفاوت و پرشورتر میداد.
اولین روز مهرماه، آخرین روز تبعید آیتالله خامنهای در ایرانشهر بود و ایشان پس از توقفی کوتاه در یزد و تهران راهی مشهد شدند. با استقرار آقای خامنهای در مشهد، مسجد کرامت هم که پایگاه چندین ساله او و یارانش از جمله حجج اسلام سیدعبدالکریم هاشمینژاد و عباس واعظ طبسی بود مجدداً رونق گرفت و به کانون هماهنگی مردم و علما در جریان مبارزه تبدیل شد.
ا زمانی که معیارهای دوگانه بر سیاست غرب مسلّط باشد، و تا وقتی که تروریسم در نگاه حامیان قدرتمندش به انواع خوب و بد تقسیم شود، و تا روزی که منافع دولتها بر ارزشهای انسانی و اخلاقی ترجیح داده شود، نباید ریشههای خشونت را در جای دیگر جستجو کرد.(۱۳۹۴/۰۹/۰۸)
ریشههای شکلگیری و گسترش افراطگرایی در سپهر عمومی و جغرافیای جهان اسلام از جمله پدیدههای پراهمیت سیاسی در عرصهی بینالملل است؛ بهویژه با گسترش حوزهی عمل آنان که نماد تروریسم نوین در جهان معاصر بهشمار میرود، این پرسش مطرح میشود که نظام سلطهی غرب چگونه در بازتولید افراطگرایی در جهان اسلام نقش ایفا کرده است.